Ondertussen zijn we terug thuis...toch nog even een berichtgeving van onze laatste dagen in M'Bour...

Zondag
We zouden hard werken, het ganse weekend door doch...de zevende dag van de week "rust" de Senegalees...en wij dus ook. Een beetje dan toch want rond onze tafel wordt er druk geëvalueerd  en bijgestuurd. Het dagboek wordt aangevuld en verslagen worden geschreven. Het is weer zéér warm, een frisse duik in het zwembad helpt ons het hoofd koel te houden...
Maandag
Onze laatste "volledige" dag om nog wat ervaringen te delen met de collega vroedvrouwen. We verdelen ons over de verschillende locaties.

Verslag van Hildegarde

Ik ga nog een dag meedraaien in PdS Diamaguene.

De vroedvrouw is al druk bezig met allerlei consultaties. Van pré- tot postnatale consultaties én "family planning". Zij zijn echt wel "allround"...om toch wat jaloers op te zijn!

Die ochtend doet ze 36 consultaties. Ze is alleen en volgt ook nog de verloskamer op waar een moeder in arbeid gevolgd wordt door een matrone.

Ze hebben geduld en laten de arbeid rustig verlopen. 

Tijdens de pauze die de vroedvrouw even neemt, ga ik bij de "chef de poste" ook even de consultatie volgen. Zij merkt deze maand een duidelijke stijging op van het aantal malaria patiënten. Cijfers hierover worden goed bijgehouden en gespecificeerd naar leeftijd en de nodige opnames.

Terug op de verloskamer is de arbeid ineens goed opgeschoten en  kunnen we verhuizen naar de verlostafel. Ik kan de vroedvrouw en matrone overtuigen het rustig aan te doen en nog niet direct die bedpan eronder te zetten en niet te hard te duwen op de buik. Ze stellen het wat in vraag doch houden zich toch  in. Ik kan het kindje onmiddellijk bij de mama leggen terwijl de matrone afnavelt. Vlug zet ik een meegebracht gebreid mutsje op en laat mama nog wat genieten van haar kindje. De vroedvrouw is alweer bezig de placenta (moederkoek) eruit te duwen maar de baby ligt nog bij de mama!

Als afsluiter van onze dag ben ik al bij al toch nog blij met deze bevalling die toch wat positiever verlopen is dan mijn vorige ervaringen! Hildegarde

We hebben onze Senegalese collega's uitgenodigd voor een gezellige avond en evaluatie met wat Senegalese producten op Vlaamse wijze klaar gemaakt. Het wordt een "deugddoende"evaluatie...Als we de voorbije dagen al eens vragen hadden bij de zin van ons werk hier, dan wordt de "positieve" zin ervan "hier" bevestigd. We zijn méér dan welkom en met "onze" komst halen we "hen" uit de dagelijkse sleur én strijd. We motiveren hen om steeds verder te doen, op de juiste manier én met de juiste middelen. We hebben hen wakker geschud en zij hebben het heft in handen genomen. Onze "empowering" heeft zijn doel niet gemist! Het deed énorm deugd dit uit hun mond te horen! Het zijn één voor één "straffe" madammen!!!

Dinsdag, laatste dag
Er staat nog een laatste evaluatiegesprek met de nieuwe districtsarts op het programma. Ze bedankt ons hartelijk en vraagt om onze continuïteit voor de toekomst. We beloven haar november 2014 terug te komen!
Er rest ons nu enkel nog wat in te pakken, boodschappen te doen en een laatste duik in het zwembad te nemen...in België staat er een lange winter voor de deur. De laatste zonnestralen hebben we dus meegepikt...
Onze chauffeur brengt ons naar Dakar. Ineens véél lichtjes op zijn dashboard, rook vanonder de motorkap (plouf et c'set fini). Hij manoeuvreert zich professioneel naar de kant door de hectische avondspits van Dakar. We beseffen dat we hier geen tijd mogen verliezen, hij versiert voor ons een taxi en zo geraken we toch nog op tijd aan de luchthaven.

Met een perfecte Brussels Airlines service maar véél te weinig nachtrust landen we even over vijven in Brussel. De temperatuur wordt door 10 gedeeld maar we dragen een dankbare warmte in ons hart.

Dank aan iedereen die mee deze korte missie hielp dragen!!!
Anne

Francoise en Hildegarde gaan naar Poste de Santé "Diamaguene", ergens in een zanderig steegje, een eindje weg van M'Bour stad. Hun verhaal...
Wanneer we s'ochtends toekomen blijkt de verloskamer nog vuil te zijn, afgelopen nacht zijn er 3 bevallingen geweest en de verloskamer is nog niet opgekuist. We halen onze poetshandschoenen boven en roepen de poetsvrouw erbij. We werken met haar "schouder aan schouder" en leggen haar het belang van hygiëne uit.
Ze is ontvankelijk voor ons samenwerken maar ook vooral geïnteresseerd in ons kuisgerief (dat we dan ook achtergelaten hebben).
Ondertussen volgt Francoise de consultaties. Ook hier is de bloedddrukmeter niet te gebruiken, meerdere keren herplakt om nog bij elkaar te houden. Ze meten ook altijd te hoge bloeddrukwaarden....
Er was een moeder in arbeid van een 3e kindje, 8cm ontsluiting, niet vorderende arbeid en een groot kind. We waren blij te zien dat de vroedvrouw er heel voorzichtig mee om ging en  eventuele doorverwijzing in acht nam! Na alle medische interacties te hebben geprobeerd, lieten ze er een traditionele vrouw (genezer?) bij komen. Zij haalde wat trucks boven die uiteindelijk niet hielpen en de moeder werd toch doorverwezen naar het regionaal hospitaal.
Daarna heeft Françoise reanimatie lessen gegeven aan vroedvrouwen en matrones aan de hand van een babypop. Na de les zag een jonge vrouw in de wachtzaal de slappe pop en rende gillend naar buiten. Ze dacht dat de pop een dode, reeds verkleurde baby was....
Françoise en Hildegarde

Hildegarde, een ervaren vroedvrouw, die voor de eerste keer met "Senegal bevalt" meereist, maakt haar eerste ervaring op in verloskamer van Téfess...

Het is er een drukte van moeders die in arbeid zijn en misschien wel tegelijk moeten bevallen. Met één verlostafel( want de andere was dringend aan een opkuis toe ) is het niet mogelijk om allemaal op de tafel te bevallen. Dus dan maar in bed met een bedpan eronder. Allemaal naast elkaar zonder paravans. Iedere moeder is met haar arbeid bezig en hoort en ziet alles van de andere naast haar.

Diegene die bevallen is wordt op een matras op de grond gelegd om ze nog wat onder toezicht te houden. Wat mij opvalt is dat die moeders  gelaten de ruwe behandelingen van de begeleiders ondergaan...

Steriliteit, zoals wij die kennen , is hier helemaal niet aan de orde .

Het geduld om moeders te begeleiden bij het persen is ver te zoeken. Als de vrouwen niet goed meeduwen uit angst en van de pijn, wordt er met een vuist in de buik geduwd . De vrouw gilt maar het  maakt niet uit. Ze moeten zwijgen en duwen. En dan wordt de babay geboren in zijn vuil vruchtwater, want de meeste babies hebben hier al veel stress gehad tijdens de zwangerschap zodat het vruchtwater al niet meer helder is. Zoveel meconiaal vruchtwater heb ik nog nooit  gezien!

Wonder boven wonder reageren de baby's vrij vlug en beginnen vlot en spontaan te ademen. 

De kinderen worden  in een kleurrijke doek, panje, van de mama gewikkeld, zo weet de moeder welke haar baby is en worden ze niet  verwisseld, althans dat hoop ik want op dat moment lagen ze  met 4 of 5 op één babytafel. Ik wil bij elke moeder de baby zo vlug mogelijk aan de borst. Deze taak heb ik me toegeëigend... 

In al die drukte was het een berg aan ervaringen die me heel erg confronteerden met een totaal andere mentaliteit en die me deden steigeren “dit kan toch niet" !!! Maar gelukkig kunnen de andere collega’s bevestigen dat er niet in alle postes zo gewerkt wordt! Na een goede ventilatie met het team op naar een andere ervaring morgen... 

Hildegarde

Na een overleg met de nieuwe districtsarts van M'bour zijn we donderdag opnieuw gestart met de vorming van de vroedvrouwen tot echografist. De communiatie met deze arts verloopt iets stroever dan voordien, maar we begrijpen haar visie wel.

Uiteindelijk krijgen we "carte blanche",  we mogen het bureau van het adjunct gebruiken zodat onze collega vroedvrouwen hier echo's kunnen nemen. 

De zwangeren hebben het al vlug door en staan massaal voor de deur. Helaas gaat dit niet zomaar, enkel na doorverwijzing én op indicatie kunnen ze een echo laten maken. Onze cursisten zijn zeer enthousiast en hebben het nog steeds onder de knie maar bijsturing door onze gynaecologe Greet komt nog steeds van pas.
Anne

Vanuit  hotel "Espadon" snel even een berichtje...Vandaag (woensdag) waren er een verschillende stroom onderbrekingen en er was geen water...Plouf et c'est fini, een "inside joke" die ons blijft achtervolgen...
Wegens een bezoek van de Minister van Volksgezondheid aan Centre de Santé Téfess, werd er dinsdag in het referentieziekenhuis gewerkt. Wat we zien is niet overal even positief, ontgoocheling en verbazing maar ook hoop en verbetering. Een nieuwe verantwoordelijke op de neonatologie, een gemotiveerde strijdlustige man die zijn dienst onder controle houdt en perfect weet waar hij mee bezig is en een hoop doelstellingen voor ogen heeft! Héél veel werk aan de winkel in de verloskamer en ook de consultaties verlopen niet optimaal...
Vandaag (woensdag) werden er 3 Postes de Santé bezocht, geëvalueerd en afspraken gemaakt. Morgen en overmorgen volgen de overige. Greet heeft haar eerste ochtend doorgebracht in de operatiekamer van het referentieziekenhuis en oa al een keizersnede uitgevoerd, ondertussen 4 stroom onderbrekingen gehad...
Onze 2 echotoestellen kregen een grondige poetsbeurt en staan klaar voor de eerste les  van Dr Greet morgen...
Françoise

overleg...

op de "calèche" naar het werk...

Aangekomen in Saly!

Vanuit goede bron vernamen we dat onze collega's goed zijn aangekomen in M'Bour, Saly!!! De reis is vlot verlopen, het is er zéér warm!

Anne,Françoise, Greet en Hildegarde zijn vertrokken!!!

Vertrek "team 3" komt dichterbij!!!

We hebben de afgelopen maanden niet stil gezeten...

Er werd op regelmatige basis gemaild en getelefoneerd met onze Senegalese collega's, de werkgroep "vroedvrouwen verleggen grenzen" werkte verder aan een optimalisering van het project, de teams "2011" en "2013" bleven zich dynamisch inzetten en zorgden voor sponsoring en naambekendheid...tja...wij vroedvrouwen zijn hevige miekes...!

Ondertussen zijn we in volle voorbereiding voor onze 3^e missie 2013 die zal doorgaan van 4-12 november 2013. We zijn ervan overtuigd dat continuïteit een positieve invloed zal hebben op het bereiken van de milleniumdoelstellingen tegen 2015 met name het verlagen van de maternele en foetale mortaliteit! 

De groep bestaat uit 4 leden, anciens Anne S. en Françoise.  Nieuwe teamleden zijn Dokter Greet en vroedvrouw Hildegarde, beiden Afrika ervaring en "Africa minded".  Er zal per 2 gewerkt worden, het 1e team (gynaecoloog Greet  en vroedvrouw) zal zich vooral ontfermen over alles wat met "echo" te maken heeft (toewijzing definitieve plaats, echo opleiding verder zetten, bijsturen, ...).  Het tweede team zal de toer doen van de verschillende postes en zal "à la carte" bijsturen, motiveren, vorming geven,... 
We vernamen dat er ondertussen ook een nieuwe districtsarts is dus voor sommige zaken moet de basis opnieuw gelegd worden. 

Alweer een hele hoop doelstellingen en uitdagingen...

Nieuw promotiefilmpje

http://youtu.be/gtzS9uPxx20

Je kan dit rechtstreeks bekijken via 1e link voorbereidende lectuur rechtsonder!

3e missie 2013 is in volle voorbereiding...

Solidariteitskoor DWARSBALK uit Haalter zingt voor Senegal Bevalt!

Tijdens het weekend van 23 en 24 maart bracht het koor "Dwarsbalk" haar lenteconcert ten voordele van Senegal Bevalt.
Het werd een prachtig, hartverwarmend concert waarin alle koorleden en muzikanten onder leiding van een zeer gedreven dirigente het beste van zichzelf gaven!
Dankzij de inzet van vele vrijwilligers verliep de organisatie vlekkeloos.
Wij, vroedvrouwen van "Senegal Bevalt", zijn geraakt door hun enthousiasme, hun mateloze inzet en  solidariteit en zeggen dan ook van harte een dikke DANK JE WEL, DWARSBALK.

Wij willen jullie de openingstekst niet onthouden, waarin onze boodschap van "empower women by empowering midwives" mooi werd verwoord.

 Zijn jullie oren open?
Het lied waarvoor u zonet de oren opende,
was een oogopener.

 

Welkom op het lenteconcert van Dwarsbalk.

Naast een streling voor het oor en het oog
is een concert van Dwarsbalk een opener voor ogen.

Omdat u verder zou kijken, zou reiken...

 

We nemen u vandaag mee naar Senegal. Senegal bevalt.
Vroedvrouwen brengen leven. Vroedvrouwen slaan bruggen.
Tussen noord en zuid. Schouder aan schouder hier en ginder.
Samen met lokale vroedvrouwen en matrones.
Kennis van hier naar ginder en ook van ginder naar hier.
Middelen van hier naar ginder.
Maar ook creativiteit.
Ook van ginder naar hier.
Met weinig middelen veel doen.
Vroedvrouwen verleggen grenzen.

 

Bijlagen: 2 KB

Valiezen gepakt, chauffeur brengt ons straks naar Dakar. Morgenvroeg zijn we allen terug thuis.
Toch eerst ons nog laten strelen door de zon en een duik in de oceaan. Het zout draagt ons ....
Voor het eerst was VLOV hier voor een periode van 1maand. We vervolgden ons gewoon recept door op de postes schouder aan schouder samen te werken met Vroedvrouwen, matrones en Senegalese studenten vroedkunde. Op vraag van de mensen van Mbour is er de vorming basisechografie voor vroedvrouwen gegeven door Rita en Kathleen. De 5 opgeleide vrvr zullen de volgende weken per 2 samenwerken om elkaar te épauleren. Ze kunnen er zeer goed met overweg!
Er is hier weer het een en ander veranderd! Meer en jonge gemotiveerde vroedvrouwen die van wanten weten en sterk staan!Ze brengen verandering in de verschillende postes, zo halen we onze doelstellingen!
Ik keer tevreden terug. DANK JE ALLEMAAL voor jullie inzet en doorzetting. DANK JE THUISFRONT omdat jullie ons lieten gaan :). DANK JE sponsors, we hebben goed besteed.
Anne Snoeck

 

Rechtover ons verblijf is er  in Hotel Amarilys een 4-daags congres van Awepa :" European parlementarians for Afrika". Zij komen hier het onderwerp over de vrouwelijke mutilatie bespreken met hun Senegalese collega's. We nemen even de tijd om te netwerken, en ontmoeten de 2 Vlaamse medewerkers van AWEPA. Ook Vlov werkte in het verleden, in opdracht van het FOD gezondheid rond dit onderwerp. We krijgen de gelegenheid om hen te vertellen over onze ervaringen hier.

 

Vrijdagmorgen debriefing bij de districtsarts. Constructief gesprek gehad. Christine kreeg zelfs de kans om zijn stoel in te nemen . Ze maakte van de gelegenheid gebruik om de lonen van de vroedvrouwen bij te sturen :-)!!! (een benoemde vroedvrouw verdient nu ongeveer 300 euro in de maand)

 

Kathleen keert vandaag terug naar huis! Ze heeft schitterend werk geleverd! Haar "élèves echographie" zijn enthousiast en dankbaar voor wat ze van haar hebben geleerd!

Onze missie loopt stilaan ten einde. Tijd om alles eens grondig te bespreken en te evalueren. We worden uitgenodigd voor het avondeten bij onze Senegalese collega die verantwoordelijk is voor het district. Zij zorgt voor een overheerlijk Senegalees maal! Ze benadrukt hoe blij ze is met onze samenwerking, en hoe belangrijk deze wederzijdse uitwisseling is!
Het is veel meer dan zomaar wat uitdelen van materiaal. Door het schouder-aan-schouder samenwerken en het geven van vorming en opleiding proberen we samen met hen de moeder-en kindzorg te verbeteren en veiliger te maken.
Maar we mogen ook zoveel van hen ontvangen: hun enthousiasme, hun dankbaarheid en brede glimlach... En het voldaan gevoel bij het zien van elke moeder die veilig haar kind kan baren...

Morgen worden we om 8u30 op het bureel van de districtarts verwacht. Alle postes zullen besproken worden: wat hebben we kunnen verwezenlijken, wat kan er nog veranderen en verbeteren...
Ons verslag ligt klaar!

 

javel, javel, javel!! Dozen vol javel, het goedkoopste ontsmettingsmiddel dat hier voorhanden is!

 

 

Totale concentratie tijdens de opleiding echografie bij Kathleen!!!

 

 

 

Hulp bij de inrichting van de kleine post Trypano. Muskietennetten zijn een must! Alles wordt klaar gezet om veilig te bevallen!

 

Anne S en Anne DP geven GVO (gezondheidsvoorlichting -en opvoeding) in Poste de Santé Medine.

Er wordt geoefend met de baby van onze Mamanathalie.

 

 

Eindelijk weer pc : door de rupture d'elecritcité en de daaropvolgende stroomstoot bij het weer opstarten was onze lader stuk. Het heeft ons heel wat moeite en tijd gekost om dit te verhelpen.
So we are back.
Kort samengevat : de vorige dagen veel posten bezocht en heringericht, veel materiaal rondgedeeld met de nodige vorming erbij, veel echo-opleiding gegeven aan ons vijf zeer enthousiaste leerlingen.
Vandaag (donderdag) zijn Kathleen en Christine vroeg vertrokken naar Trypano waar ze het enthousiasme van de eerste bevalling in de pas ge-opende post  konden meebeleven. Wij hadden de post gisteren net ingericht en dit werpt nu zijn vruchten af.
Het is een aangename post, proper geverfd en ze zijn ook de tuin helemaal aan het aanplanten met een apart huis voor de sage-femme.

bericht van Anne, Anne Christine en Kathleen

µ
DE WASMACHINE.....VERVOLG

Sinds een jaar staat de wasmachine in de pouponniere maar wordt er gebruikt als vuilbak. We hebben beslist die daar weg te halen en op een betere plaats ten volle te laten renderen. De familie van Abdoulaye Kama woont in de quartier grand Mbour en beschikt over een waterput. Dus installeren we hem daar en samen met de buurvrouwen wordt er een demo gegeven. Iedereen is enthousiast.

Na 3 weken werken voor "Senegal bevalt" keert Rita Van Theemsche terug naar België.  Ze heeft haar rijke ervaring gedeeld met de Senegal collega's. C'est vraiment une bibliothèque vivante".  Nu wacht al een volgende missie in Congo. Een Senegaltas vol met mooie herinneringen neemt ze van hieruit mee.

Anne en Christine gaan werken in Diamaguene, een Poste de Santé in een heel arme buurt.
De Sage Femme doet er consultaties en bevallingen met heel beperkte middelen.
We werken samen en steunen haar zoveel mogelijk , geven haar heel wat materiaal en de levensreddende 'Kit voor postpartum hemorragie'.

team 2: Anne, Anne, Christine, Kathleen

 

Mama Rita en Dr Kathleen hebben hun handen vol met het vormen van 5 leergierige vroedvrouwen. De docenten zijn enthousiast over de vooruitgang van hun studenten!

Vertrek TEAM 1 (dinsdag 05 maart 2013)

Onze pakken staan klaar... nog snel een overdracht bij de districtarts.  Hij looft ons voor ons werk en we horen zijn aanpak voor de toekomst.  We hopen dat zijn beloften snel uitgevoerd mogen worden.
We krijgen een mini-receptie en mogen geschenkjes in ontvangst nemen.  Elk een panje en sleutelhanger.  We zijn heel erg blij!

We nemen afscheid van onze collega's in de late namiddag.  We zijn blij dat zij ons werk verder kunnen zetten .  Daarna vertrekken we voor een 2 uur en een half durende rit richting Dakar.  In het begin van de rit bidt onze chauffeur voor een veilige rit.  Het is een stuk frisser in Dakar.  Al een voorsmaakje op onze terugkeer naar België.

De nachtvlucht verloopt prima.  Van slapen komt er weinig in huis... we verlangen naar het weerzien van onze familie en vrienden.  Om 5u30 op woensdag 06 maart 2013 landt ons vliegtuig in Brussel.... 

THUIS, maar een deel van ons hart blijft nog even in Senegal.

Geplaatst door ons Sofietje in naam van team 1

Nu team 1 en 2 nog samen zijn worden de workshops gegeven.
30 Senegalese vroedvrouwen en matrones komen à l’heure Senegalese naar de vormingen over het partogram, reanimatie van de baby, organisatie van de verloskamer en actieve begeleiding van de geboorte van de placenta.

 

 

 

 

Donderdag 28/02 en vrijdag 01/03

Onze twee nachtvroedvrouwen kruipen na een drukke nacht onder de lakens... de anderen gaan terug naar hun postes en regelen er de laatste afspraken voor we definitief afscheid nemen. Een systeem van "mise et reprise" voor medicatie voorraad wordt op punt gesteld.

Nu rest ons nog de overdracht voor onze collega's.  We zorgen voor een warm welkom en een heerlijke maaltijd.  De tijd voor ons hier kort snel in.  We zullen het hier missen, maar verlangen ook wel weer naar onze families en vrienden in België!  BELGIUM HERE WE COME....

 

Zaterdag 2 maart

Rond 16u30 lokale tijd (’t is hier een uurtje vroeger dan in België) landen we in Dakar. De bagage kwam vlot, alleen de doos met onze poupinel (=sterilisator, met dank aan Dr Defoort) liet op zich wachten. Groot was onze opluchting toen we de doos van de band zagen rollen. Alles werd vlot gescand, onze chauffeur stond ons met de jeep op te wachten. “Op z’n Afrikaans “ werd alles in de koffer en op het dak gesjouwd en weg waren we.
Zoals team 1 ons al had laten weten was de weg van Dakar naar M’Bour gedeeltelijk vernieuwd, maar er was heel druk verkeer. Rond 20 uur zijn we dan eindelijk gearriveerd!

Onze collega’s zorgden voor een warm onthaal, en tijdens de maaltijd die ze voor ons hadden voorzien (lotte met couscous en ratatouille) luisterden we naar hun ervaringen en werd al druk overleg gepleegd over wat er ons nog te doen staat. Team 1 heeft mooi werk geleverd, wij nemen de fakkel officieel over... Sommige postes de santé zijn al vrij goed in orde, anderen laten te wensen over qua hygiëne en organisatie!! Maar we zij enthousiast en willen er tegenaan gaan!
Met deze gedachte duiken we ons bed in.

 

 

Zondag 3 maart

We raken helemaal ” gesenegaliseerd” door de pagnes en hoofddoeken die onze collega’s voor ons hadden voorzien. Allen samen naar de mis, die opgevrolijkt werd door een prachtig koor, onder medewerking van de attaché en zijn zoon.

Nadien uitgenodigd door de attaché van ontwikkelingssamenwerking, aan de zee, en verder afspraken gemaakt voor de volgende dag.
Eenmaal thuis kwam “mister euro” langs om geld te wisselen.

Morgen met de districtarts inspectie van de posten en aan het werk!

Het "samen"gesmolten team!

 

  

Design local voor de verloskamer

Op bezoek bij onze trouwe chauffeur

De nachtploeg vertrekt om 20 uur...

...het verloop lezen jullie morgen!

Inhuldiging nieuwe materniteit

Zondag woonden we de opening van een nieuwe materniteit bij.  Veel senegalees lawaai, een warme en langdurige ceremonie én veel bekijks want we hadden onze "vlov tenue" aangepast aan de senegaleese normen.

Met Ambassadeur en Attaché van ontwikkelingssamenwerking

Ondertussen uitgefeest en alweer keihard aan het werk!

Senegaleese knuffels;

Chris, Francoise, Katja, Rita en Sofie

.

Einde werkweek 1

Na een week van "beaucoup de boulot", organisatie, poetsen, aankoop van materiaal, pasgeborenen,... is het nu tijd voor even iets anders! Vandaag, zaterdag, gingen we op prospectie naar het binnenland., de brousse tegemoet. Na een turbulente rit vol onverwachte stops (papiercontrole, snelheidsovertreding,  afpersing, aftroggelen van geld, bijna-doodervaringen door ezels, geiten die plots op de baan stonden) komen we veilig aan in het dorp van onze vriend, Abdoulaye. Chef de villages, verantwoordelijken van de quartiers, een sage-femme,  matrones, zaten ons onder een boom op te wachten...

Wij kregen een warme verwelkoming, zaten in het middelpunt van de belangstelling (letterlijk én figuurlijk) en kregen een uitgebreide rondleiding in hun "Poste de Santé" en de school.  We gaven hen wat medisch materiaal en overleggen samen wat we nog verder voor hen kunnen betekenen.  We kregen "de zegen" van de Iman ( zodat we een veilige terugrit zouden hebben)en trokken verder de brousse in naar twee dichtbij gelegen dorpen.  Ook daar werden we warm onthaald door alle inwoners van het dorp.  De kinderen genoten van de snoepjes die we meebrachten.

We overhandigden suiker, rijst, zeep,... aan de verantwoordelijke van het dorp en na véél gezwaai reden we terug richting M'Bour. We zagen zo zwart als een hoge hoed, een afkoeling was welkom... Alweer een drukke dag vol nieuwe en mooie indrukken, een terrasje met goed internet! Moe en voldaan kruipen we onder ons muskietennet...

Onze herontmoetingen!

En hier de beloofde fotootjes

 Een hartelijk onthaal bij  Aminata en veel positieve woorden over de vooruitgang in haar postes laadden ons nog meer op met positieve energie.

Ons echotoestel stond in hoogsteigen persoon in het bureau van de districtarts.

Hij was oprecht heel enthousiast met onze medewerking om zo hun kwaliteit van zorg te kunnen verbeteren.

Kennismaking met vroedvrouw Benita van nieuwe Poste de Sante Keur Meissa.

…een van de centres waar de dynamiek te voelen was …maar sowieso wordt het nut van poetshandschoenen uitgelegd.

Een kersverse Senegaleese baby

 

Rita onderwijst 5 vroedvrouwen om met de echo te leren werken…