woensdag 26 maart 2014

Na een boeiende drukke week, het vertrek...

Na het herschikken van al haar zakken én de mand met het lekkere Belgische smulgoed in één grote  zak (21 kg) had Aminata nog enkel haar handtas als handbagage…die bevatte onder andere ook de mooie paasbloemetjes die ze s'vrijdags nog gekregen had van het "Senegal bevalt" debriefing team!
Wat er voor haar het allerbelangrijkste was, was dat ze het  boek "Birth Day" zelf kon dragen. Het is haar bijbel, haar "livre très précieux , een samenvatting in woord en beeld van wat ze beleefd, gevoeld, gehoord, gezien heeft…Een bevestiging van een vlotte en vloeiende samenwerking tussen noord en zuid, een warm en hartelijk gevoel.. het leven, een nieuw begin... doch anders bekeken...

In haar naam, duizend maal dank aan iedereen die ze deze week mocht ontmoeten. Haar verblijf in België heeft haar enorm verrijkt. Met pijn in het hart moest ze terugkeren, ondanks dat afscheid toch blij om haar dierbaren terug te zien.
Een kort maar krachtig bezoek, een verrijking voor ons allen...




Beeldverslag "Mamawee"

beeldverslag van een geslaagde namiddag met een sterk programma...
Marc, UNFPA Brussels Office
Geert Vanneste, CCBRT

Eric Vanbeveren, Attaché Ontwikkelingssamenwerking, Kinshasa
Katja Masyn en Christine de Beuf, "Senegal bevalt" VLOV

Hilde De Grave, Impore Rwanda, Vlov
Marianne Mox, met eigen project in Congo Brazaville

Anne Snoeck, coördinator Vlov- VVG







Annick De Bruyne, Rwanda, Vlov


Sabine Van de Vyver, Memisa Congo







Aminata
Lieve Blancquart met fotoreportage "Birth Day"
                                                                                                            
                                                                                                                                    een zalig "Senegalees" buffet...
koor "Dwarsbalk" als swingende afsluiter

onze "ere gaste" Aminata

woensdag 19 maart 2014

dinsdag, ASZ te Aalst en huisbezoeken in de omgeving van Denderwindeke, woensdag KHLeuven

Woensdag: Verslag van Hilde C en Kaatje K in Leefdaal
Met enige vertraging ontmoeten Aminata en ikzelf elkaar bij Kaatje in Leefdaal.
Veel tijd is er niet nodig om de verbondenheid van het ‘vroedvrouw-zijn’ te voelen en te delen. Bij een bord heerlijke soep worden ervaringen en meningen uitgewisseld.
Tijdens de presentaties op KHLeuven naar aanleiding van de Internationale week blijkt dat Aminata de Nederlandstalige presentaties gedeeltelijk begrijpt. Graag geeft ze hier en daar een bijkomend woordje uitleg over moeder- en kindzorg  in M'bour. Gasthuisberg maakt indruk en de uitleg op de verloskamer wordt gretig geabsorbeerd en leidt al snel tot een uitwisseling van ideeën over de rol van de vroedvrouw in Senegal en Vlaanderen.
De hartelijke ontvangst in Leuven heeft deugd gedaan en energie gegeven maar na een kort bezoek aan de stad, vraagt Aminata om huiswaarts te keren. Na enkele interessante maar intense dagen, begint de vermoeidheid duidelijk te wegen.
Vanuit de wagen geniet Aminata van het zonnige landschap en uit ze meermaals haar voorkeur voor een leven op het platteland.
Na een gezellig avondmaal, grijpt ze gretig de kans om vroeg te gaan slapen.

Dat ze een vroege vroedvrouw is, blijkt de volgende morgen. De nachtrust heeft zichtbaar deugd gedaan en Aminata lijkt herboren. Klaar om tegen SMOG-alarm snelheid naar Gent te rijden voor een inspirerende studiedag, "MAMAWEE"


Dinsdag:Verslag van Dr KathleenVM in AZS te Aalst:
Na een voorstelling aan mijn collega’s met de vraag of ze eens een bevalling mocht meevolgen volgt er een rondleiding op de materniteit, het computerprogramma wordt getoond,…  
Na een half uurtje in het ziekenhuis was er al een bevalling.

Dan een colposcopie pre-operatief, blijkt dat Aminata zich na haar pensioen (ja, daar denkt ze toch al aan) graag zou bekwamen in de preventie van cervix-carcinomen (baarmoederhalscarcinoom). Ze wil graag op vrijwillige basis biopsies doen.

Dan naar de operatie zaal :  enkele conisaties in onze spiksplinternieuwe operatie zaal waarin ze weeral zeer geïnteresseerd was en dan een sectio (keizersnede) 
Nadien kwam Christine met het middagmaal en nam haar mee : cfr verslagje van Christine.
Rond 17.30 u weer op post om nog enkele consultaties mee te volgen in de praktijk in Lede waarna we om 19:45u rechtstreeks naar Leefdaal zijn vertrokken waar ze morgen met de volgende collega mee op pad zal gaan...
En ondertussen is Aminata overal haar waardige zelf.


Verslag van Christine DB, samen op huisbezoek. Aminata was eerst wat onwennig bij de huisbezoeken, maar toen ik haar verzekerde dat de mensen er echt geen probleem mee hadden was ze toch benieuwd naar de situatie van de jonge gezinnen hier. Ze werd echt hartelijk ontvangen, men sprak haar aan in het frans. Ze beseft dat ondanks het feit dat de mensen hier "gezonde" baby's hebben, ze toch nog beroep doen op de zelfstandige vroedvrouw. Ze zag al vlug in dat de ondersteuning hier op een ander vlak ligt dan in Senegal. Jonge mama's kunnen hier niet terugvallen op een omgeving die ervaring heeft met baby's. Vaak wonen ze te ver van (schoon)ouders,( schoon)zussen of andere vrouwen die hen kunnen bijstaan. In de families in M'Bour wordt de pasbevallen moeder omringd door familie en bijgestaan bij de verzorging van hun pasgeborene. Hier in België gaat het meer om ondersteuning, bevestiging, vertrouwen geven...

Aminata vond het ook fijn om wat van de omgeving te zien. Ik denk dat er een toch beetje een "boerin" in haar schuilt (ze houdt meer van het platteland dan van de stad zegt ze). Ze ging zeer gretig in op het voorstel van de boer (si sympa!) in onze buurt om zijn volautomatische melkinstallatie te bekijken en had hier zeer gerichte vragen over! Hoeveel liter melk per koe, de pasteurisatie van de melk, de voeding van de koeien, wat gebeurt er met de kalfjes...ongelooflijk. 




maandag 10 maart, Artevelde, Gent

Verslag door Hilde DG
Op maandag 10 maart 2014 komt Aminata op visite op de campus "Kantienberg" van de Artevelde hogeschool opleiding Bachelor in de vroedkunde.

We starten met een verwelkoming  en een inhoudelijk gesprek met Mieke E., de coördinator van de opleiding. Al vlug merken we gelijkenissen tussen de opleidingen : het betreft in beide landen een driejarige opleiding; het vaardigheidsonderwijs heeft een centrale plaats in het verwerven van competenties, beide opleidingen baseren zich op de ICM competenties. Aansluitend bezoeken we ons skills lab. Aminata is onder de indruk van “mama Noëlle”, de computergestuurde mannequin die wordt gebruikt tijdens simulatie-trainingen.
De verloskundige uitdagingen voor de Senegalese vroedvrouw zijn enorm :  met minimale middelen moeder –en kindersterfte reduceren. Er is een grote werkloosheid onder de Senegalese vroedvrouwen. De overheid heeft geen budget om jonge vroedvrouwen te betalen.
Links en rechts komen collega’s Aminata groeten, starten een gesprekje, zijn geboeid door haar sterke verhalen.
Aminata spreekt de laatstejaars vroedkunde toe. Voor vele studenten is dit een eerste contact met een Afrikaanse vroedvrouw, ze hangen aan haar lippen.
Na de lunch gaan we nog langs bij het eerste jaar. Er is net een les “onderzoek van de placenta (moederkoek)” aan de gang. Aminata neemt de kans om onze eerstejaars te bevragen naar het belang van een goede begeleiding van de derde fase. Zij doceert het actief beleid van de derde fase, licht de WHO richtlijnen toe. Een studente beantwoordt drie maal correct haar vragen, de lesgever straalt.
We geven Aminata nog een pakketje mee met een onthaalbrochure, een pen met het Artevelde-logo en overzicht van de structuur onze opleiding.


dinsdag 11 maart 2014

Eerste werkbezoek

Zondag 9 maart, Aminata gaat mee naar de werkplek van Katja, AZ StJan te Brugge...






zaterdag 8 maart 2014

Aminata, een frisse ochtend maar een warm onthaal op Brussels Airport...

Naar aanleiding van onze studiedag op 13 maart "MAMAWEE" , is onze goede vriendin, verantwoordelijke vroedvrouw en tutor van M'Bour,  AMINATA aangekomen….
Het is een een lange strijd geweest ,massa's documenten, bewijzen, aanvragen, stempels, "patta ti en patat ta"! Dankzij het doorzettingsvermogen en volledige inzet van onze Anne S. en de bijstand van vrienden en collega's, ook internationaal, kregen we dinsdag het goede nieuws dat we haar ticket konden boeken!!!
En vanochtend was het dan eindelijk zo ver! Na een uur wachten (de douane heeft er nog een extraatje bij op gedaan en het nog spannender gemaakt) wandelde ze in haar eentje, en op haar doodse gemak door de deuren van de aankomsthal!



Na het ontbijt bij Anne S. gaat ze vanmiddag richting Brugge waar ze door onze teamgenoten opgevangen zal worden.
Wordt vervolgd!