Ondertussen zijn we terug thuis...toch nog even een berichtgeving van onze laatste dagen in M'Bour...

Zondag
We zouden hard werken, het ganse weekend door doch...de zevende dag van de week "rust" de Senegalees...en wij dus ook. Een beetje dan toch want rond onze tafel wordt er druk geëvalueerd  en bijgestuurd. Het dagboek wordt aangevuld en verslagen worden geschreven. Het is weer zéér warm, een frisse duik in het zwembad helpt ons het hoofd koel te houden...
Maandag
Onze laatste "volledige" dag om nog wat ervaringen te delen met de collega vroedvrouwen. We verdelen ons over de verschillende locaties.

Verslag van Hildegarde

Ik ga nog een dag meedraaien in PdS Diamaguene.

De vroedvrouw is al druk bezig met allerlei consultaties. Van pré- tot postnatale consultaties én "family planning". Zij zijn echt wel "allround"...om toch wat jaloers op te zijn!

Die ochtend doet ze 36 consultaties. Ze is alleen en volgt ook nog de verloskamer op waar een moeder in arbeid gevolgd wordt door een matrone.

Ze hebben geduld en laten de arbeid rustig verlopen. 

Tijdens de pauze die de vroedvrouw even neemt, ga ik bij de "chef de poste" ook even de consultatie volgen. Zij merkt deze maand een duidelijke stijging op van het aantal malaria patiënten. Cijfers hierover worden goed bijgehouden en gespecificeerd naar leeftijd en de nodige opnames.

Terug op de verloskamer is de arbeid ineens goed opgeschoten en  kunnen we verhuizen naar de verlostafel. Ik kan de vroedvrouw en matrone overtuigen het rustig aan te doen en nog niet direct die bedpan eronder te zetten en niet te hard te duwen op de buik. Ze stellen het wat in vraag doch houden zich toch  in. Ik kan het kindje onmiddellijk bij de mama leggen terwijl de matrone afnavelt. Vlug zet ik een meegebracht gebreid mutsje op en laat mama nog wat genieten van haar kindje. De vroedvrouw is alweer bezig de placenta (moederkoek) eruit te duwen maar de baby ligt nog bij de mama!

Als afsluiter van onze dag ben ik al bij al toch nog blij met deze bevalling die toch wat positiever verlopen is dan mijn vorige ervaringen! Hildegarde

We hebben onze Senegalese collega's uitgenodigd voor een gezellige avond en evaluatie met wat Senegalese producten op Vlaamse wijze klaar gemaakt. Het wordt een "deugddoende"evaluatie...Als we de voorbije dagen al eens vragen hadden bij de zin van ons werk hier, dan wordt de "positieve" zin ervan "hier" bevestigd. We zijn méér dan welkom en met "onze" komst halen we "hen" uit de dagelijkse sleur én strijd. We motiveren hen om steeds verder te doen, op de juiste manier én met de juiste middelen. We hebben hen wakker geschud en zij hebben het heft in handen genomen. Onze "empowering" heeft zijn doel niet gemist! Het deed énorm deugd dit uit hun mond te horen! Het zijn één voor één "straffe" madammen!!!

Dinsdag, laatste dag
Er staat nog een laatste evaluatiegesprek met de nieuwe districtsarts op het programma. Ze bedankt ons hartelijk en vraagt om onze continuïteit voor de toekomst. We beloven haar november 2014 terug te komen!
Er rest ons nu enkel nog wat in te pakken, boodschappen te doen en een laatste duik in het zwembad te nemen...in België staat er een lange winter voor de deur. De laatste zonnestralen hebben we dus meegepikt...
Onze chauffeur brengt ons naar Dakar. Ineens véél lichtjes op zijn dashboard, rook vanonder de motorkap (plouf et c'set fini). Hij manoeuvreert zich professioneel naar de kant door de hectische avondspits van Dakar. We beseffen dat we hier geen tijd mogen verliezen, hij versiert voor ons een taxi en zo geraken we toch nog op tijd aan de luchthaven.

Met een perfecte Brussels Airlines service maar véél te weinig nachtrust landen we even over vijven in Brussel. De temperatuur wordt door 10 gedeeld maar we dragen een dankbare warmte in ons hart.

Dank aan iedereen die mee deze korte missie hielp dragen!!!
Anne

Francoise en Hildegarde gaan naar Poste de Santé "Diamaguene", ergens in een zanderig steegje, een eindje weg van M'Bour stad. Hun verhaal...
Wanneer we s'ochtends toekomen blijkt de verloskamer nog vuil te zijn, afgelopen nacht zijn er 3 bevallingen geweest en de verloskamer is nog niet opgekuist. We halen onze poetshandschoenen boven en roepen de poetsvrouw erbij. We werken met haar "schouder aan schouder" en leggen haar het belang van hygiëne uit.
Ze is ontvankelijk voor ons samenwerken maar ook vooral geïnteresseerd in ons kuisgerief (dat we dan ook achtergelaten hebben).
Ondertussen volgt Francoise de consultaties. Ook hier is de bloedddrukmeter niet te gebruiken, meerdere keren herplakt om nog bij elkaar te houden. Ze meten ook altijd te hoge bloeddrukwaarden....
Er was een moeder in arbeid van een 3e kindje, 8cm ontsluiting, niet vorderende arbeid en een groot kind. We waren blij te zien dat de vroedvrouw er heel voorzichtig mee om ging en  eventuele doorverwijzing in acht nam! Na alle medische interacties te hebben geprobeerd, lieten ze er een traditionele vrouw (genezer?) bij komen. Zij haalde wat trucks boven die uiteindelijk niet hielpen en de moeder werd toch doorverwezen naar het regionaal hospitaal.
Daarna heeft Françoise reanimatie lessen gegeven aan vroedvrouwen en matrones aan de hand van een babypop. Na de les zag een jonge vrouw in de wachtzaal de slappe pop en rende gillend naar buiten. Ze dacht dat de pop een dode, reeds verkleurde baby was....
Françoise en Hildegarde

Hildegarde, een ervaren vroedvrouw, die voor de eerste keer met "Senegal bevalt" meereist, maakt haar eerste ervaring op in verloskamer van Téfess...

Het is er een drukte van moeders die in arbeid zijn en misschien wel tegelijk moeten bevallen. Met één verlostafel( want de andere was dringend aan een opkuis toe ) is het niet mogelijk om allemaal op de tafel te bevallen. Dus dan maar in bed met een bedpan eronder. Allemaal naast elkaar zonder paravans. Iedere moeder is met haar arbeid bezig en hoort en ziet alles van de andere naast haar.

Diegene die bevallen is wordt op een matras op de grond gelegd om ze nog wat onder toezicht te houden. Wat mij opvalt is dat die moeders  gelaten de ruwe behandelingen van de begeleiders ondergaan...

Steriliteit, zoals wij die kennen , is hier helemaal niet aan de orde .

Het geduld om moeders te begeleiden bij het persen is ver te zoeken. Als de vrouwen niet goed meeduwen uit angst en van de pijn, wordt er met een vuist in de buik geduwd . De vrouw gilt maar het  maakt niet uit. Ze moeten zwijgen en duwen. En dan wordt de babay geboren in zijn vuil vruchtwater, want de meeste babies hebben hier al veel stress gehad tijdens de zwangerschap zodat het vruchtwater al niet meer helder is. Zoveel meconiaal vruchtwater heb ik nog nooit  gezien!

Wonder boven wonder reageren de baby's vrij vlug en beginnen vlot en spontaan te ademen. 

De kinderen worden  in een kleurrijke doek, panje, van de mama gewikkeld, zo weet de moeder welke haar baby is en worden ze niet  verwisseld, althans dat hoop ik want op dat moment lagen ze  met 4 of 5 op één babytafel. Ik wil bij elke moeder de baby zo vlug mogelijk aan de borst. Deze taak heb ik me toegeëigend... 

In al die drukte was het een berg aan ervaringen die me heel erg confronteerden met een totaal andere mentaliteit en die me deden steigeren “dit kan toch niet" !!! Maar gelukkig kunnen de andere collega’s bevestigen dat er niet in alle postes zo gewerkt wordt! Na een goede ventilatie met het team op naar een andere ervaring morgen... 

Hildegarde

Na een overleg met de nieuwe districtsarts van M'bour zijn we donderdag opnieuw gestart met de vorming van de vroedvrouwen tot echografist. De communiatie met deze arts verloopt iets stroever dan voordien, maar we begrijpen haar visie wel.

Uiteindelijk krijgen we "carte blanche",  we mogen het bureau van het adjunct gebruiken zodat onze collega vroedvrouwen hier echo's kunnen nemen. 

De zwangeren hebben het al vlug door en staan massaal voor de deur. Helaas gaat dit niet zomaar, enkel na doorverwijzing én op indicatie kunnen ze een echo laten maken. Onze cursisten zijn zeer enthousiast en hebben het nog steeds onder de knie maar bijsturing door onze gynaecologe Greet komt nog steeds van pas.
Anne

Vanuit  hotel "Espadon" snel even een berichtje...Vandaag (woensdag) waren er een verschillende stroom onderbrekingen en er was geen water...Plouf et c'est fini, een "inside joke" die ons blijft achtervolgen...
Wegens een bezoek van de Minister van Volksgezondheid aan Centre de Santé Téfess, werd er dinsdag in het referentieziekenhuis gewerkt. Wat we zien is niet overal even positief, ontgoocheling en verbazing maar ook hoop en verbetering. Een nieuwe verantwoordelijke op de neonatologie, een gemotiveerde strijdlustige man die zijn dienst onder controle houdt en perfect weet waar hij mee bezig is en een hoop doelstellingen voor ogen heeft! Héél veel werk aan de winkel in de verloskamer en ook de consultaties verlopen niet optimaal...
Vandaag (woensdag) werden er 3 Postes de Santé bezocht, geëvalueerd en afspraken gemaakt. Morgen en overmorgen volgen de overige. Greet heeft haar eerste ochtend doorgebracht in de operatiekamer van het referentieziekenhuis en oa al een keizersnede uitgevoerd, ondertussen 4 stroom onderbrekingen gehad...
Onze 2 echotoestellen kregen een grondige poetsbeurt en staan klaar voor de eerste les  van Dr Greet morgen...
Françoise

overleg...

op de "calèche" naar het werk...

Aangekomen in Saly!

Vanuit goede bron vernamen we dat onze collega's goed zijn aangekomen in M'Bour, Saly!!! De reis is vlot verlopen, het is er zéér warm!

Anne,Françoise, Greet en Hildegarde zijn vertrokken!!!